De weegschaal. Het is niet echt mijn vriend. Ik ben te klein voor mijn gewicht. Door de jaren heb heb ik hier mijn eigen weg in gevonden; ik eet alleen gebak als het zelfgemaakt is, koekjes sla ik sowieso over en drop haal ik maar niet meer in huis. Klinkt misschien saai, maar het vinden van alternatieven is een echte sport geworden. Via Instagram vind ik zelfs recepten voor lekkere suiker- en botervrij gebak wat ik zelfs als lunch kan eten (voor de liefhebber; volg @sabine_h op Instagram).

Vanwaar dit verhaal? Omdat het bij voedsel volgens mij draait om de gezonde varianten, die wel lekker zijn. In mijn omgeving zie ik echter steeds meer mensen die moeite hebben om gezond te eten. Vaak omdat ze niet weten wat gezond en ongezond is. Om die reden is Youth Food Movement een van de initiatiefnemers van de petitie voor “structureel voedselonderwijs” op basisscholen. De reacties op deze petitie liegen er niet om. Forse voorstanders die vinden dat dit al veel eerder gedaan had moeten worden en vurige tegenstanders die van mening zijn dat ouders dit zelf moeten doen.

Zoals gewoonlijk kunnen we prima op beide vlakken aan bewustwording werken, maar zijn we te druk met discussiëren om samen gewoon aan het werk te gaan. Wat mij betreft ligt de oplossing vooral in het interessant maken van voedsel voor kinderen. Het promotiefilmpje voor de petitie (zie onder) laat goed zien wat kinderen bezighoudt, spreek ze dan ook langs die weg aan.

Persoonlijk lijkt het me geweldig om kookles voor kinderen te organiseren (voor als je ouders niet van koken houden, net zoals mijn moeder), maar ik weet ook dat ik daarmee maar een kleine groep kinderen aanspreek. Voor de sportievelingen, de computerfans en de aankomend kunstenaars zal toch echt een andere insteek gekozen moeten worden. Ik begin alvast thuis; samen met mijn dochter van 2,5 die nu al voor chefkok speelt.