Via Facebook komt het aanbod van gratis pakketjes bloemenzaad voorbij. Enthousiaste reacties volgen. En gemopper, omdat je een telefoonnummer moet doorgeven. Gek. We krijgen iets gratis, maar willen niet als tegenprestatie een paar minuten van onze tijd geven. Net zoals veel mensen graag digitaal de krant lezen, maar dan bij voorkeur zonder registratie en al helemaal niet tegen betaling. Of zoals ik mijzelf in allerlei bochten wring om zoveel mogelijk uit mijn gratis Spotify-account te halen. Heb ik dan geen geld over voor het werk van muzikanten en voor de bedrijven die het zo ongeveer thuis afleveren?

Wat maakt eigenlijk dat we zo graag voor gratis of goedkoop gaan? Wat is er gebeurd dat we amper willen betalen voor iets waar een ander hard voor gewerkt heeft? Voor iets waarvan we blij mogen zijn dat een ander dat voor ons kan doen of leveren? En wat maakt nu dat we – het andere uiterste – soms helemaal niet kijken naar wat iets kost? Vragen stellen is weer eens makkelijker dan antwoord geven.